TEKERRÜR

Dün gece seni aradı gözlerim yine
Gözyaşı döktüm adını anarak
Ve sessizce seni özlediğim itiraf ettim kendime
Uzun yıllar sonra utanarak…

Uzun uzadı kapılara baktım
Epey vakittir yollarda insanların yüzüne bakıyorum
Heyecanlanıyorum bazen
Herkesi yine sana benzetmeye başladım…

Öksürük nöbetlerim yine başladı
Nefes almakta zorlanıyorum özellikle adını anınca
Hayallerim bile kalmadı artık sana dair
Sadece bir avuntu anı elimdeki tüm varlığım

Rüyalarımdasın bu sıralar
Yüzünü göremiyorum gölgen düşüyor yanıma
Bir kesersinde sesini duydum
Ağlayarak uyandım, yüzünü görmeye korkuyorum…

Geçenlerde uzun zamandır kaçtığım yerdeydim
Seni tanıdığım sahilde, sessizce yürüdüm biraz
Ağlamaklı oldum
Deniz, ağaçlar, hava her şey aynıydı
Hasretin biraz daha oldu bu sefer…

Görkem ÖZCAN