Bir adam Yaratmak II
İçimde ki masallardan /aklıma
Aşk bir sıçrama rampası değilmi Hüsrev Neden bahçemizdeki atlastan yelkeni aşırdıın Sonsuzluktan Tek bilincimizi Durup Durdurduğun yerde Kökünden kestin ki İncirden sırlı ağacığımızdı Sadece deliye çıkacaktı adımız Gülümsedim Ardımızdan Bizi kapatacaklarmış Dört duvara Hep özlediğimiz ... içimde ki masallardan /Kadına Azıcık aşktan bahsetsek Göğüs ucu diken olur Karınca kaplardı Kadın ayaklarını Düz yola alışmış Dilincimizden bir tutam mesnevi sarkıtsak Ve bilincimizden obur laflarla şiirden Saldırgan yanımız reklamlaşır Ve alkış alırdı Utanmadan Ama henüz anlaşılmazlıktan uzaktık Tersine gömlekler giyip Tersine cümleler ezberlerdik Aklımız karışınca üzgünüm Kendine iyi bak iç küçüklüğüm Benim kadınım Oğlum Dostum Bilge olunca Bütün aptallara güleceğiz Sırayla Ezilmiş çimenlerin içinde Edepli Ve On iki yapraklı Papatyalardan birisin Adın kimseye söylenmez duvarların akıcı maveraünnehir yalnızlığının yarıklarında saklı sakın ketum deme o şimdi ki saklanbaç oynama lisanı çabucak kavranmak ve yakalanmak isteyen biz ölümle sırdaş lisanı konuşanların kekemesiyiz say uzaklığımızı üstesindende geliriz hayelet patikaların inan papatyanın son yaprağında ki nefesinle arana girecek o adam benim söz kıçından bir adam yaratmana gerek bile yok sen leyla olunca ötelerin senden haberi olacak... |
matematikçi değilim ama onların ne hissettiklerini anlıyorum sona vardıklarında...
belki şair de değilim ama onların ne hissettiklerini anlıyorum son mısra dur dediğinde...
tebrikler.