Acıtabildiğin kadar acıt canımı
Gücü yeten her büyücüyle
Yalnız bırakılmaya kadar lanetle
Yeryüzünde tek başıma kalmaya ada adaklarını
Beceremediysen
Cehennemden yardım iste
Bütün günahkârların azabını bana yükle
Ateşle cımbızla yetinme
Karın deşen Jack’i kalbime hedefle
Ve Fred’yi gönder kâbuslarıma
Bana alacakaranlıklar kuşağından kus
Al elimden zamanı
Kum saatimi boğazıma dök
Ve alıp başını git
Anlayamadığın kadar razıyım
İntikamının her neşesine
Oysa ne bilecektin
Azrail’in cezası değil zerafetidir
Bir nefeslik giyotin
İsmail’i

İncitir mi sanıyorsun
Elini kesen bıçak

Sanıyorum hırsınla ölümsüzsün
Bu yüzden
Bıkmadın cehennemden bakmaya dünyama

Yeteri kadar yaşlanmadı mı kâinat yokluğumda

Yetmedi mi intikamına
Asırlara dönüşen tövbelerimin infilakında
İstediğin kadar utandırılmadım mı hala
Sen misin denemeli dokunuşlarımda
Her yanlış sabaha uyandığımda
Aynaya yüzümden önce gelmenin sebebi
Geç kalmışlığımsa
Bütün günahkârlığım
Az fahişe az Leyla unutkanlığı




Öyleyse
Koy beni hırsın dinesiye kadar hala
Faili meçhul cinnetlerin gece sakinliğine
Başıboş bırak evine gidelim mi sarışınlarının
Dört duvara dönüşmelerimde beni
Gözbebeklerimi göğsünden düşür
Uçurumlara it yatağımı, düşmemi ser üstüne
Düşlerime sarhoş cinler yetiştir akrep ve yelkovanla
Hovardalığıma kuytu mağaralarda sofralar kur yılanlarla
Kuyu sularından bolca arsenik üfle gündelik musluğuma
Daha bir ölümcül olduğumu hissettir her yudumda
En terli ve aç olduğumda yakalasın, soluğumu zerafet/i Azrail

Kuru gürültüyle yetinme
Dilediğin kadar savaş çıkarsın içimdeki İsrail
Freud’ un delirdiği ne kadar ikilemleri ve ruhsal bulanıkları varsa yükle belleğime
Ve bildiğin en dişli vampirleri çağır gece yarıma
Kanımda, ağırla, şeytanı ama şah damarıma doku/namaz nasıl olsa
Ve en ehcep hesaplarını yaptır Nosduradamus ‘larına son nefesimin
Başka koloniden yardım iste binlerce ışık yılından getir katillerimi
Klonla sensizliği ve binlerce kadına dönüştür
El yordamıyla seni bulmama zorla, bağla gözlerimi şehvetle
Tuzak kerhaneler kur yalaka bakışlardan
Cehennemden alevli meyveler gönder
Her oturduğum deniz kenarındaki yalnız banklarıma


Aslında kadın
Aşk bir cemre bilgeliğiydi
Hani boğazıma sapladığın kum saatine inat
Üstün bir zamanlama ahlakında saklıydı giz

Ruhunun kömürlüğündeki körlükten göremediğin
Önce gökyüzündeydim havari
Bütün atmosferleri yırtıp sana gelmek isteyen
Sonra içimde eridikçe bir gözyaşına dönüşüp suyuna düşmek isteyen
En sonunda varlığına erdikten sonra erdemliğine
Sonsuz aşkın toprağına
Fışkırmak için bir baharı fırsat kollayan

Sen topraktın ben cemre
Ve bekleseydin bir bahar gelecekti ardımızdan

Anlamadın

Ve ben boşluğa
Sen aramaya çıkan geç kalmışlığı

Artık ardımızda
Otistik bir bahar
Anlatacak doğmamış çocuğumuza
İhanetimizi

Sen herkesi bulabilme ihtimalisin artık
Ben
Yalnızca senin saf halinin günahkâr ve ölümsüz kâşifi

Ve Leyla olamadığın sıradan bir düşüme sıkıysa gir bakalım...

Hadi artık istediğin kadar öldür...