kızını büyütemedim baba!
gittin..
ben kaldım tam ortada.. darmadağın... savurdum güzel olan her ne varsa içimde, her ne kaldıysa bende savurdum... bir ağaca anılarımı astım... bir kemente hayallerimi... bir denizdin,gökyüzüydün,ormandın.. gittin... ben... denizleri taşırdımm gökyüzünü kapattım bir orman yaktım... savaşın tam ortasında durdum.. sığınakları bulamadım.. hayatlara bölündüm.. dağdın.. yıkdın.. dağdım.. yıkıldım.. ağlamazdım... düştüm..dizim kanadı..ağladım... korktum.. utandım... sustum.. bir hayat çabasında ve bir bilinmezlik yokuşunda durmadan,aniden kaçışlarım oldu... ömür bitirişlerim oldu... ömür tükettiğim oldu.. bir ömrü zehir ettiğim oldu... sevildiğim oldu... sana koşuşlarım oldu sevdiğimde.. seni eskittim insanlarda.. sana bağırdım..kızdım..üzüldüm... sana insanlar buldum.. sana insanlar devirdim.. sana insanlar benzettim. sana benzeyen insanlarda seni sevdim... seni onlarda daha çok sevdim.. gittin... ben gittiğin yaşta kaldım... kızını büyütemedim baba... servetaltınbaş |
şiiriniz dokunaklı ve güzel bir şiirdi tebrik ederim