yalanların ayazında...
boş sokaklarda volta atarken imgeler
hayaller üşüşmüştü gaipliğinin esaretine yerlerde sürünürken bile gurur çaresiz ve bitkin haliyle Tanrı sesini duymalı ki evren ışığını bulmalı ey yanık tenli ela gözlü dilber sen ki hüzünlü gecelerinde ağlardın saçlarında köpük köpük ayrılık nefsine teneffüs ederdi yaşam açılacaktı kaptansız bir gemi daha meçhule sersem bir vaziyette alışacaktı zokanın en büyüğüne bugünü şuursuzca harcarken son limitine kadar yarınlar diye halatlar düğümlenecekti sıkı sıkı sıkı tut akmasın dilinden mutluluk için verdiğin sözler av yasağına rağmen avlanmıştı bir acı inilti kaplamıştı dünyayı dünya iniltinin gölgesine çekilirken ürkek ürkekti zamanda kanı çekilmiş yüzünde dur gitme yalanların ayazında şimdi ölmenin zamanı uçuk.. |
ÇOk güzeldi