NEFES
Nefes göğsümde kaynayan
Ruhumun dar ağacı İnleyen bir şarkı, Hayatın arz’ı yükselirken Tuhaflaşan zamanların Enkazını vuran Bedenin korkulu esneyişi. Fikrin acze düştüğü Keşkelere direnemediği vakit Kapıları kapatılmış mahkum. Bezginliğin kurulduğu Farklı ikramların Gönül çırpınışı, Ve rüzgarın avucundan Sessizliği yırtarak Meçhule işleyen davetlerin İzahında yüzün yansıyan yanı. İlahi seslenişin Gözlerde bıraktığı Gizli titreyişin Görünmeyen sarhoşluğu. Dudaklara düşen Ağıtların menzili Ümidin gasbını Telaşla ören Mukaddes bir deva. Kalbin çırpınışında Masum hallerin İkliminde hasretidir. Nefes, Emsalsiz misallerin hazinesini Gecelerde tüketirken Ağlayan yalnızlığın Manzarasını aksettirir Tebessümlerle karışık. Gençliğin hırçınlığı Vururken kamçısını İlacını bulmuş gibi, Vücudun dokusunda Açlığı dindirirdi Yaşamaktan dem çekerek. Kör bir suskunluğu baltalardı İhtiyatsız giden gayretten Gölgesini kurtarmak için. Zamana yüklerdi Can elmasını Cümbüşlere çekerdi Bedelini bilmediği Habersiz tükenişini. Köhne yalnızlıkları Eğilmeden kapatırdı Sömürüye inat İhlal etmeden. Hayatı her alışında Hislerini dokurdu Son katresine kadar, Yüreğim koklarken ölümü, Nefes; İnen bir yolcu olacak Naçiz bedenimden. Nevzat TAŞKIRAN 12-11-2009 |
Hislerini dokurdu
Son katresine kadar,
Yüreğim koklarken ölümü,
Nefes;
İnen bir yolcu olacak
Naçiz bedenimden.
Cok mukemmel bir siir okudum heleki son final enfesti .
Yazan yureginize ,emeginize ve kaleminize saglik.
ictenlikle gonulden kutluyorum bu guzel siiri.
Saygilar ,sevgilerimle