ahh gardaşım
ahh gardaşım
geceleri hıçkırıklara boğuluyorum beni duyan yok biri hariç ufuk pencerem kararıyor karanlık üzerime kefen tabutum camdan köşegen heyhat!!! zebaniler saldırıyor yalvardım ben daha ölmedim attığım naralar boğazımda ilmek ah gardaşım bayağılar başıma nasıl oldu emir yıldızlarmı söndü yoksa kıyametmi koptu ah gardaşım bıktım artık salyalı uyuz itlerden korkak kediler gibi tırmanmaktan sonra tabanları yağlayıp kaçmaktan labirent oynamaktan usandım alanı düz meydanlara hasretim ah gardaşım şehirden ürktüm köylere sığındım insanları terkedip ağaçlarla yaşadım yoldan geçen tekerlekleri saydım kurtulamadım gardaşım!..kurtulamadım beynimde esen tipi’den ağır fırtınalardan erkam kul 09,02,1999 kumluk /alucra/giresun |
ne tilkiler gördü insanlık bin bir kılıkta şair iyiye gidiş var çok iyi hemde.....................saygımla
tebrikler