-gönlümüz kırık / selamsız girmekteyiz son şeyler ülkesine elimizde umudun son kırıntıları mahkumuz son emre-
ilk adım bensiz başlayacak bundan böyle çünkü / camdan bir fanusta can çekişiyor kararlarım son bakışların üstü çiziliyor mürekkeple gitmelisin cepleri taşla nehre giren Virginia gibi / kendinden emin
elveda demek her sona / elveda sözlerin sızısı kristalleşerek dağılıyor havada sonra pul pul dökülüyor pencereden / sahipsiz bir güne son şeylerden arta kalan cesetlerle birlikte
ölüm senden önce son şeylerden sonra kapıda bir böceğin üstünlüğü kadar gülünç koyu karanlık bir yola hesap soruyorum Kafka’dan ödünç aldığım kabuslarla
-sana git dememiştim oysa bak / senin için sakladığım son nefes avuçlarımda dokunsan uçacak sanki al git ve beni bağışla-
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
elveda son şeyler ülkesine şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
elveda son şeyler ülkesine şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
-sana git dememiştim oysa bak / senin için sakladığım son nefes avuçlarımda dokunsan uçacak sanki al git ve beni bağışla...
Yerine sevemem çalıyordu cdimde şiirinizi okurken şairim içimden bir şey acıdı sen gelince aklıma diyordu şarkı Kayboldu yasemin çiçeklerim güzel mısralarınızda Saklanmışlardır eminim sevmeyi bilen bu güzel yüreğin bir yarasına Benden sonra cici bakın emi şairim yasemin çiçeklerim burda bıraktım şiirinizin sayfasında sevgiler....................
elveda demek her sona / elveda sözlerin sızısı kristalleşerek dağılıyor havada sonra pul pul dökülüyor pencereden / sahipsiz bir güne son şeylerden arta kalan cesetlerle birlikte
Güzel, hoş bi anlatımdı...Duygular farklı bir pencereden yansıtılmış...Ustaca yazılmış dizelerin şairesini gönülden kutlarım...
-gönlümüz kırık / selamsız girmekteyiz son şeyler ülkesine elimizde umudun son kırıntıları mahkumuz son emre-
ilk adım bensiz başlayacak bundan böyle çünkü / camdan bir fanusta can çekişiyor kararlarım son bakışların üstü çiziliyor mürekkeple gitmelisin cepleri taşla nehre giren Virginia gibi / kendinden emin
elveda demek her sona / elveda sözlerin sızısı kristalleşerek dağılıyor havada sonra pul pul dökülüyor pencereden / sahipsiz bir güne son şeylerden arta kalan cesetlerle birlikte
ölüm senden önce son şeylerden sonra kapıda bir böceğin üstünlüğü kadar gülünç koyu karanlık bir yola hesap soruyorum Kafka’dan ödünç aldığım kabuslarla
-sana git dememiştim oysa bak / senin için sakladığım son nefes avuçlarımda dokunsan uçacak sanki al git ve beni bağışla-
................................
müget dostum,
sen şiir demledikçe
mısralar
seni bağışlayacak
sevecek
ve
saycaktır daim.
......................................bİR İÇİM SU gibiydi eser....................................
ölüm senden önce son şeylerden sonra kapıda bir böceğin üstünlüğü kadar gülünç koyu karanlık bir yola hesap soruyorum Kafka’dan ödünç aldığım kabuslarla
-sana git dememiştim oysa bak / senin için sakladığım son nefes avuçlarımda dokunsan uçacak sanki al git ve beni bağışla-
Güzeldi şiiriniz. Tebrik ederim. Saygı ve selamlarımla.
soylenecek ne cok sey vardi oysa dilimizde yurek artigi al basini git Virginia``nin kalbindeki daga kilitlen odaga...
..ben sana git demedim benim olmazligin carpti bana gizli gizli kanadi varligin bana yetmedi...............
hangi bicakla desebilirz karnimizi Kafka`dan baska???? ..........................................................................................sevgi saygi ve tbrklerimle
bir iç çekiş,şeyler bilinmezlik,kararsızlık saklı,kaos bilinçli;ancak karar kesin:alıp gitmelisin.var oluşçu bir tavırda yok olmak neden?peki bağışlama niye?
benimki de müneccimlik işte...sevgimle kutluyorum....
-gönlümüz kırık / selamsız girmekteyiz son şeyler ülkesine elimizde umudun son kırıntıları mahkumuz son emre-
ilk adım bensiz başlayacak bundan böyle çünkü / camdan bir fanusta can çekişiyor kararlarım son bakışların üstü çiziliyor mürekkeple gitmelisin cepleri taşla nehre giren Virginia gibi / kendinden emin
elveda demek her sona / elveda sözlerin sızısı kristalleşerek dağılıyor havada sonra pul pul dökülüyor pencereden / sahipsiz bir güne son şeylerden arta kalan cesetlerle birlikte
ölüm senden önce son şeylerden sonra kapıda bir böceğin üstünlüğü kadar gülünç koyu karanlık bir yola hesap soruyorum Kafka’dan ödünç aldığım kabuslarla
-sana git dememiştim oysa bak / senin için sakladığım son nefes avuçlarımda dokunsan uçacak sanki al git ve beni bağışla BENDENDE ELVEDA SON ŞEYLER ÜLKESİNE HAYAT BİZİ NERELERE GÖTÜRÜYOR BİLEMİYORUZ ONUN İÇİN NE AMAÇLA YAŞIYORUZ TESAFÜFEN GELDİĞİMİZ İŞTE DÜNYAYA MECBUREN YAŞIYORUZ YAŞIYORUZ MAALESEF
elveda derken birilerine/bir yerlere
hep yanımıza alıp götürdüğümüz bir şeyler olur mutlaka
yada ardımızda bıraktığımız...
bazı şiirler
efsunlu sözcükleriyle hapsediyor içine
bilginin ve duygunun harmanlandığı bir şiirdi
teşekkürler şair
selam ve saygıyla