Hazırdı kağıt ve kalemim,
Toplanmıştı her şey aklımda,
Sana seni yazacaktım..
Bir esintiyle kağıdım;
Başını koyduğun yastığa
Dayanmış; beyaz sayfa
Uyuyakalmıştı…
O an aklıma bir şeyler
Boğazıma kelimeler
Yapışmıştı..
Gideceğim yar!
Uykunda bir esinti olup
Kayacağım yanağından,
Uyanma diye öpmeyeceğim dudağından
Başımı kaldırıp yastığından
Gideceğim yar!
Gitme kallar döşenmesin yollarına diye
Göz kapında nöbet tutan uykundan
Kaldırmadan
Ayırmadan seni ruhundan
Ayırmadan sabahın grubundan
Gideceğim yar!
Düşünde en çok özlediğinlesin
Biliyorum!
Uyandığında onu kaybetme diye
Gözlerinde hayal olup eseceğim;
Kirpiklerinde salıncaklar kurup
Bir an! Bir an dinleneceğim
Ve son kez bakıp sana
Gideceğim yar!
Bir gün kanat takıp
Camına doğru süzüleceğim,
Kadehinde buz misali çözüleceğim
Biliyorum bende çok üzüleceğim
Ama; gideceğim yar!
Bilir misin?
Öyle an gelir ki hayallerin daralır,
Umutların sıcak-soğuk arası buğulanır,
Çektiğin nefes derin değildir aslında
Senin kadar uzaktır! Uzağa baktıkça
Yürek paralanır..
Görebildiğin kadar yakınsın da
Tutunamayacak kadarda uzaktır!
O yüzden gideceğim yar!
Şehrine adımlarımı bırakıyorum,
Yağmur izimi silmeden bir kez daha bak!
Resmini indiriyorum gözlerimden
Şehrinin sularına bırakıyorum..
Gücün yeterse bir nefeste çek içine;
Bütün damlalarımı şehrine bırakıyorum.
Sigaramla çakmağım gibi
Kahkahalarımı da al çantana..
Bir gün istersen ikimize birden yak kahkahalardan
Sen yüreğini onarırken
Ben çoktan gideceğim yar!
Sana bırakıyorum dileklerimi,
Dilediğince olacaklar bırakıyorum,
Gökyüzüne bak!
Bulutlar resmimi çizdiği anda
Bir dilek daha tut!
Bir taksi önünde dur!
Dört kişilik değildi kahkahalarımız,
Aklına gelirse tebessümünü esirgeme
Başka bir şehirde bende tebessüm edeceğim..
Her sokağa senden bir unvan vereceğim.
Şehrimde erguvanlar dereceğim
Gözlerinden de gideceğim yar!
Şehrine yüreğimi bırakıp,
Anıları kaderimde yakıp,
Dileklerin olsun diye
Allah’a yalvarıp
Son baharımda sararıp
Dalımdan düşerek gideceğim yar!
Ümitsiz aşkların şehri senin olsun!
Boğazın akıntılarına hayallerini
Teslim edip gideceğim yar!
Bilmeyeceksin nasıl gideceğimi..
Güneşin teni yakması gibiydim.
Bir müddet sonra tenin
Kendi rengini bulacak,
Birkaç hüzzam sevda
Uykunu öpecek..
Ben uykundan da gideceğim yar!
Hoşça kal!
Tükenen her aşkın nefesinde
Ayrılıklar hayat bulur!
Yaşadıkça ayrılıklar
Ölü doğar yaşanılası aşklar..
O yüzden ben seni
Başka dünyalarda seveceğim..
Ayrılıkların olmadığı bir dünyada
Hoşça kal!

Dilek Kadıoğlu