YOKSUN
Kar yağıyor
Hava soğuk Soğuk sessizlik Yoksun Üşüyorum Kar yağıyor Yüzüm düşmüş pencereye Pencerede kuş Kuş kanatsız Tir tir titriyor Ölüm başucunda Kanatlanıp uçsun istiyorum Yenik düşmesin ölüme Yüzüm pencerede paramparça Ellerim kan içinde İçim acıyor Kuş kanatsız Can düşüyor pencereden Ay doğuyor çırılçıplak Kar beyaz Beyaz ölüm Kuş kanatsız Yoksun Sensizlik ayaz Ağrılar içinde bedenim Ay içeride Yüzün avuçlarımda Ellerimde can kırıkları Kar beyaz Kan kırmızı Sensizlik ayaz Sessizlik ölüm İçerideyim Demir kapılar üstüme sürgülü Uykusuz gecede sana çıkar bütün yollarım Yoksun, içim üşüyor Göz kapaklarım düşüyor Her yanım sevda yarası Ay içeride resmin duvarda Aydınlık içinde Üşüyorum, gel gir koynuma Bak can düştü pencereden Can kanatsız Cansız bedeni kaldırımda Sus bir şey söyleme Bak kollarımdasın işte Saçların yatağımda darmadağın Düşlerimdesin, uyandırma Bırak şafak düşsün üstümüze Gitme. Ekim 2009 İZMİR |