Çok sonraları sorduğumda;
O zamanlar töre öyleydi.
Büyüklerin yanında insan,
Evladını sevemezdi, dedi.
=====================================


Töreler ahhhhh İnsanlıktan uzak kalan Töreler..
Evladını sevdiremeyen Töreler..
Sevdi diye kızını infaz ettiren Töreler..
Yüreğinize sağlık Üstadım...
Saygılarımla ..

Bugün düşünüyorum da…
İyi ki o töreler,
Yok olup gitti.
Babalar,
Çocuklarını öpüp kokluyor şimdi.

Bir o unutuluşu……….
Unutamıyorum, köyüm Deştiğin.
Bir de babamı tanıdığım, o yokuşu

Yüreğine sağlık hocam yaran iyice deşilmiş bu gün ne güzel anlatmışsınız geçmişi ben de eskilerdenim ama sanırım sizin kadar değil bana da rahmetli anneciğim ve rahmetli yemen gazisi İsmail dayım anlatırdı orta okul yıllarında,cumhuriyetin kuruluşundaki engelleri ve derdi senin deden yani adını aldığın Ahmet delibaş döyyusunun,şehrimizi basmaya kalkıştığında meydana gelen çatışmada öldüğünü ve devam ederdi ilçemizdeki kuvva-i milliyenin kuruluşunu sonra delibaş yanlısı asi Aslan Mehmet'in şehir meydanında idam edilişini ve derdi ki senin deden yıllarca mısırda savaşlara katıldı öllmedi oralarda şehit olamadı ama,
dönüp geldiğinde cumhuriyetin kurulmasını engellemeye çalışanların isyanında şehir baskınınında can verdi ve senin adını da onun adı olarak koyduk derdi.
....Hiç unutmam babam elimden tutar alır götürürdü mezarına,oysa bütün akrabalarımızın mezarı başka yerdeyken bir onun mezarı "Kebendibi "denen yerde yani şehrimizin Karaman girişindeki mezarlıktaydı.
oraya gidince çatışmaların nasıl ve nerede yapıldığını nasıl vurulduğunu anlatırdı bana ve derdi ki senin deden bir Atürkçüydü cumhuriyet yanlısıydı onun için cumhuriyeti kurdurmamak için uğraşan Delibaş baskınının da öldü ama,ölmeden önce de onlardan pek çoğunu öldürdü ve sonunda onların şehri basmasını engellediler derdi.
....Sonra daha dün gibi hatırlarım,ben o çağlarda iken o çatışmaların olduğu yere giderdik arkadaşlarla ve hala oralardaki onların çatışırken sığındığı taş mağaralarında hala duran yığın halindeki kemiklerini görürdük ve o günleri hep düşünürdük küçücük beyinlerimizle.
...Şimdi önümüzdeki muhtemel tehlikeleri düşündükçe büyük orta doğu,anayasasında Kars Ardahan ve Artvin gibi topraklarımızı kendi toprağı olarak gösteren ermenilerin hala hangi ruhla yaşadığını düşündükçe
isyan gelecekten kaygı duyarım.
...Dilerim korkularım yersiz olur da,torunlarım o kötü günleri görmez.
...SİZE DAHA NİCE SAĞLIKLI MUTLU YARINLAR DİLERKEN SAYGILARIMI SUNUYORUM.

Malesef hocam bugün bile aynı töreler mevcut ,hala bir çok yerde bile babalar çocuklarını kendi babalarının yanında sevemiyorlar..selam ve saygılar...TAMER

HOCAM YÜREĞİNE SAĞLIK GÜZELDİ

Ne eksik ne fazla, kıvamında gerektiği gibi yaşansa

Güzel ve farklı bir çalışma. Kaleminiz daim olsun.
Saygilar...

Ama Acep…
Babam da beni sevecek mi?
Bana bir şey verecek mi?

Hüzündü...
Akıcı bir dille yazılmış, beğeni ile okudum kutlarım.
Sevgi ile kalın.

Bilincimin en derin yerinde,
Dört yaşımın olağan dışı bir sahnesi var.
Bugün gibi hatırlıyorum.
Ve hala, o günkü bebek BEN’E acıyorum
Babam askerden gelirmiş.
Töre gereği,
Karşılamak gerekirmiş.
Hısım akraba, komşular ile
Öyle ki dört yaşındaki çocuklar bile.

KUTLARIM GÜZELDİ EFENDİM

çok guzeldı be üstadım inan dizelerınızı okurken buyuk bır sevkle okudum duygu dolu şiir okuyanı şiir seven birinın sizin şirinizi okuması inan baska yerle götüruyor basarılranızın devamını dilerim saygı ve selamlarımla

Bir o unutuluşu……….
Unutamıyorum, köyüm Deştiğin.
Bir de babamı tanıdığım, o yokuşu.

yüreğine sağlık şiir yürekli sevgilerimle...

Ne kadar duygulu bir anı yı şiirselleştirmişsiniz ,gözlerim dolu dolu okudum paylaşımınıza çok teşekkürler.saygılarımla