gülüm,
Dilimi bağladılar gülüm,
Bahçelerimi çiğnediler Altın saçaklı yaprağımı çaldılar Gayri iflah olmam öldürür beni tenekeden kubbemde gezinen gökyüzü Beni sürdüler gülüm, bir gece yarısı Badem gözlerinden unut dediler Önüme dizildiler kursuna dizdiler Bir seher vaktiydi beynımin penceresinden attılar beni gömdüler gülüm,çarmıha gerdiler sorguladılar zamana dövdürdüler uykusuzluğuma sövdürdüler Küslüğümü sorguladılar kinimi kılıç yaptılar Çaresizliğimle dalga, geçtiler Umutsuzluğumun silahını alnıma doğrulttular Adını söylemedim gülüm, senden vazgeçmedim bende kalan, bir, sen varsın gülüm , Ben seni benden isteyen bana bile vermedim Bir gece yarısıydı el sallarken gördüm seni Bir gökkuşağının altından Mutluydun gülümsüyordu gözlerin Ya bende seninle gelecektim Yada seni öyle mutlu bırakacaktım Zihninde taşıyamazdın meni Sen taşısan ruhun taşıyamazdı beni Sen mutlu olmak istediğin gibi, mutluydun Yakamozu sevdin estetik, gülüşleri sevdin Asitin yakmadığı hazları sevdin Bense kurumuş dallları sevdim Acıyan çürümüş gözleri sevdim Vefayı sevdim alındaki çizgileri sevdim Edebiyetin gizemli, maneviyatını sevdim Bende kalan, bir, sen varsın gülüm, Ne gözlerin aklımda nede saçların nede arzularım Bende kalan, bir, sen varsın gülüm Oda, bende kalsın |
yazan kaleme