Haydi gel
çöp/çatan kaderin elinde
dibekte öğütülen çeltik gibiyim çivitlesen de kap/kara çıdam kalmadı sensizliğe çiğ toprak gibi ellerim sana muhtaç çerge hayatım bir çilingir sofrasında meze damıt ruhumu sensizliğimden haydi gel çıram ol bu gece defn olan arzularımı yak delişmen ol çırılçıplak destursuz gir hayatıma utansın senden aşk ! her gün doğuşunda dualarım asılı kalır güneş’e üşür imansız bir kul gibi elimde bızbızım çalarım davulumu cografyanın taa ötesine dibsiz bir kuyuda dalgalanırken bir yürek kara gözyaşlarıyla sulanan beyaz bir çiçekten kırmızı çilekler doğar KAMURAN GÜNDÜZALP |