*Gece!
zaman yok:
son bir soluk kaldı; kim bilir, hangi mevsim bağrına basacak, hangi iklim yeniden doğuracak beni... bu ağır bu derin sessizlığın çöküşünde: yanan bir yürekle yine yalvar yakar sana geleceğim tesellim olacak, içime sönmeyen yıldızlar asacaksın! aşk adına söyle ’tatlı gecem’; düş nedir, umut nedir? ’gönülden bir an’ı yaşamaz’ mi insan? ... |
yanan bir yürekle yine yalvar yakar
sana geleceğim tesellim olacak,
içime sönmeyen yıldızlar asacaksın!
boylesi sozude ben birisnden beklerdim sevdamdan, ne guzel gecde olsa erde olsa kadin hep bekleyendir...