SÜRGÜNÜM AVUÇLARINDA
Kuytu karanlıkların korkak sesindeki efsunun
Tecritlik düşünceme musallat olduğu gün, Sürgündeyim bende peydahlanan belirsizliklerinle Yakarışa açılan her avucun en gizemli çizgisinde. Namütenahiye uzanan yolların son noktasında Müptedi bir aşkın heyecanıyla birlikte, Dünyanın bütün kederlerinin esrarını Bir kıymık misali batırıverdim zebun ruhuma. Kurşuni bir sesin sıcaklığı ile vurulurum, ta derinden, Sarsılır tepeden tırnağa günah ile malul efkarım aniden, Taş kesilen havaya saldığın zehir her fikrin ile Firafi gözlerinde hırpalanır düşlerim, sürgünüm avuçlarında. 04/11/2009 Muhlis KARDAŞ |