Dinle Çocuk (Bir Nisan) Gibisin.Şiirin hikayesini görmek için tıklayın ’..bulut, altın parıltılarının hepsini
veda eden güneşe verir ve yükselen ayı solgun bir gülümsemeyle selamlar...’’ uçurtmaları uçuranların kanatları olmalı ne de olsa zamanı sırtlıyor insan. belki de daha büyümemiştim içimi acıtmamişti daha yakmamıştı göz bebeğimden hayat ey çöl ey parlayan umut ruhumu sana bağlamıştım ve sen sadece umudu büyüttün yüreğimin kırıklarında dur, dur hele daha değmedi daha düşmedi ulaşılmaz dağlara o batmayan güneş. belki de hala sahip değilim o cesarete çünkü dilim yara bere içinde daha kurtulmadi celladın bıçağı elinde ve bir titrer ki içim bir kıvılcımın değişinde dudaklarım henüz yıkanmışken aşkın alevinde. ah evet belki şimdi tam zamanı arının çiçeği araması gibi yıldızlar aramalıyım ve bulmaliyim saçlarında gecenın ve unutarak yürek atışlarımda sığınımsız devinimdeki alevi omuzlarına vermeliyim hüzünlü bulutların ki yağdırsınlar çöle susayanların toprağına aşkın o kara o derin o saran gözlerin nemini. nasıl anlatabılırım serin sular gibi ruhuma bir ürperti değdiğini. ve bu nasıl anlatılabilir ki daha yaşamadan birine. ah beni gafil avlayanlar bir fısıltıyla kapımı çalanlar ve uzak geceden koparak gelen o zambaklar o laleler () bırakın unuturum unuturum ben unuturum her şeyi geceler döndükçe sabahlara. gülümse sen kalbim gecenın gözyaşlarına gülümse sabaha ve dinmiş yağmura parlayan ıslaklığında ki çimene kalbim gülümse vefamız olsun rüzgarın tutuşturma haline ve düşü uğruna sıcak duyguların o ateşten o ışıldayan kutsal hâle/ye... |