nehir...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın hikayesi
babilin bahçelerinden devşirilmiş bir gülün solma gecesi...
Bir nehrin,
ağır aksak öyküsüdür bu berrak, temiz, coşkulu... Öylesine serin, ataşlardan öte içten, ay düşer birde ayrılık bir fincanda telvesine... sesine yar sesine... Ah geçmiş zamanların asi bebeği yüzünde dolaşan pırıltılar bakma mazi şimdi yak otur ’ellerine kınalar’ Şafaklar vardı hani, yeşil bir ormanın kokusu gibi ’kokun’ öylesine şimdi ağlamaklı her hece şiir, yankı bulmaz sestir ellerimde... ’hecele her hece bir ataştır,kendinden içre!’ ve kıyısında papatyalar büyür bir akarsu özlemidir bendeki özledim sana akmayı ’özledim sevgili’ vakit çok geç kapa pencereyi ’bu satte hüzün koyna alınmaz’ ve ben; öylesine elemli ve de kederli değilim... yalan... özlemler içinde erimekteyim... hoşçakal... |
ve ben;
öylesine elemli
ve de kederli
değilim...
yalan...
kutladım değerli yüreğinizi,sevgilerimle...