KADINIM
Odamın soluğu yok üşümekteyim
Bir ışığa muhtaç gibi yaşamak Yorgunluğuma sebep sunamıyorum Sen varsın peki ne eksik yüreğimde Açıklayamıyorum kendime bile Ne kadar sorsamda cevaplarım silik Zihnim kendime oyun oynar gibi sadece İşte oan gülümseyişin geliyor aklıma Tekrar bir soluk alıyorum derinliğinde Kadınım abu hayatım Çareye açım ellerinde bana küsme Senden kaynaklanmıyor yaşadığım hücrem Deli yelkovanım esiyor istemesemde Belki tek hatıraydı bana kalan Sildim onuda gözyaşlarınla Sol yanıma her deyişimde senin ellerin Biliyorum nefesin kalbimde Senden başka can yok bedenimde Geçit vericem kendime sıkışığım kuytudan Önümdeki ışık sensin kadınım ömürlüğümde Kokunu versene özlemiştim yalnızlığımda Anlatmak gereksiz belkide üzüntüden başka Geçti gitti gözlerini kapa Orda ben varım ellerini uzattığın noktada Kadınımsın ömrü hayatınım anlamında.......... |