HANİ GECELER VARDIR...
Hani geceler vardır...
Gözlerine sürme diye çekersin de Bin defa ağlarsında Gidişimin ardından Yanaklarına akıtamazsın... Hani geceler vardır... Silmeyi unutursun yanaklarında Silinmesinden korkup O mahcup buselerimin Gün ışığına uyanamazsın... Hani geceler vardır... Kadehlere doldurup doldurup içersin de İhaneti kundaklayıp Dik durmak için Bir anlığına bile sarhoş olamazsın... Hani geceler vardır... Sahipsizliğin bir zincir dizininde Yüreğine aktığı geceler Tutumaya çalışırsın bir ucundan da Ellerin kan içinde ayakların üryan Kahır denizlerine süsrüklenmekten kurtulamazsın... Hani geceler vardır... Yar yerine duvar bakar gözlerine Gül yerine kül kokar şarkılar Sarnıçlara sallandırılmıştır da sevgiler Yüreği daldırırsınız da Bir damla aşk bulamazsın... Hani geceler vardır... Fındık, fıstık ve karamelaya dönüşür anılar Çocuk kalmış büyükleri büyümüş çocuklardan dinlersin Kelimeler rulet oynar beyninde de Ölmeden önceki son şiiri sevdiğine yazamazsın... Hani geceler vardır... Gökyüzünde binlerce yıldız oynaşır Yeryüzünde sarhoşlar fenerlerle eğleşir Sen bu aleme fazla gelirsin de Bu aleme kalbini sığdıramazsın... Hani geceler vardır... Saniyeler asırlar kadar heybetli ve vakur akar zamanda Bir duble rakıyla anılar şöleninde mahsunlaşır hayatın Bakışın meyhanenin kapısına kilitlenir de Issızlığın kilidine uygun maymuncuğu yaratamazsın... Hani geceler vardır... Tanrının cennetine yol alır olgunluğun ayak sesleri Cehenneme bürünür masumiyet mucizeleri İsyan kul köle olurda kahramanlık menkıbelerine Cesareti sergileyecek bir kavgaya bulaşamazsın... Hani geceler vardır... Örter gündüzleri güneşsiz dönencelerin evreninde Bir sen kalırsın geride tanımsız beyazın kollarında Küçülür gerçek büyüsünde yalanın Bir kısacık ömrün hikayesine sığınmak istersinde Bir şiirin ilk mısralarında sonsuzluğa ulaşamazsın... Hani geceler vardır... Kendine dönersin siyahın çapkın sessizliğinde Korkularının o hiç bitmeyecek yankısını dinlersin Bir kuş ürkekliğiyle kanatlarında inlersinde Son hıçkırığını akıtacağın bir musalla taşı bulamazsın... Hani geceler vardır... Ölümün sonsuz uykusuna yoldaş geceler Bir cümleyi bir nefesle mezartaşına yazan geceler hardır... Sen, sensizliğin adını bilirsinde Varlığını yokluğuna anlatamazsın.... |
Fındık, fıstık ve karamelaya dönüşür anılar
Çocuk kalmış büyükleri büyümüş çocuklardan dinlersin
Kelimeler rulet oynar beyninde de
Ölmeden önceki son şiiri sevdiğine yazamazsın...
TEBRİK EDERİM EFENDİM..