İSTANBULUN UNUTAMADIKLARI
Gökyüzüne saygı duyarak öksürmekti
pierre’nin yaşamı. Dün eski bir fırtına koptu, istanbu’lun yağmurlarla bölündü uykusu. Babasını kaybetmişdi yıllar önce. Pierre son nefesini eyüp’te vermişti, ondan dı huzursuzluğu. Babası çaktımı aklına, saatler erimez olurdu, sonbahara, benzerdi yüzü ne onu unutabilimişdi, nede dedesini. Kırkyıldır çınaraltın’da tükenmeyen sevgisini bu gün gidecekti beyazıt’a. Cıvıl cıvıl kuşlar ötecek di sahaflar çarşısında. Hüseyin avni dedeyle dertleşecekdi biraz da. Babası bulutlardan el sallamasaydı ona. |
çok anlamlı
Yüreğini ve emeğini kutlarım gönül dostu