SÜR_ME
Kırmızı ve siyahın aşkı
burada son basamakta başladı mevsimlerden hazandı,günlerden salı istanbul çocuksu gözleriyle ağlıyor gibiydi can acıtıcı soguk vuruyordu yüzüne kapıyı açarken minik kız çocugunun kalbi buz tutmuştu belki ısınabilecegi güneşi sanıyordu seni boş olmadıgını anladı çömelip agladı taşıyamayacagı bir beden kalmıştı onuda çok geçmeden boğaz içi köprüsünden attı istanbul onun bu haline karalar bağladı kırmızı gözlere,siyah sürme hiç yakışmadı. |
şiirin bası cook guzel su son dızeler olmasa tuğce yıne aynı hata son dızelerı bastakı dıze ıle pekıstırememen ama bu şiirde son dızelerı kabul etmezsemmm şiir coook guzelllll