...Vardı… Yok (Gülce/Tekil)
önce tohum emdi memesini toprağın
sonra müjdesini verdi yaprağın filizlendi gövde, dal oldu dala yaprak şal oldu ………………..öyle mutlu ve …………………….umutlu, …………………………düş gibi… uğultu… durdu..durdu ve ahh! vurdu... …/… dağ rüzgârı acımasız sert olur çatır çatır kırar geçer, hor bakarsın cıpcıbıldak! yeniden çok zor... ……….yaprak neye tutunacak, dal neye? ……………var mı yaslanacak gövdeye? ………………..ne içer can suyunu, …………………….hasretlik neye? ……………………..Kış gibi… Refika Doğan-Antalya 2009 |
Kutlarım.