SEVGİDİR BESLEYEN(AŞK)
İnsanın ruhunu, sevgidir besleyen
Gözlerde hayali, aşk ile süsleyen Yalancı âlemi, eliyle tersleyen Tapılası ne var ki, baş üstü edilsin Gönül mabedini, yıkarak gidilsin Resmini çiziyor, yürekte kor ateş Ufkunda cananı, bitmeyen bir güneş Külü ve dumanı, bütün dünyaya eş Sırrına erinmez, kutsal bir mabettir Yaradan aşkıyla, tüten ibadettir. Istırap çökerse, çekilir duramaz Sevgiye boğulan, gönülleri vuramaz Şeytan uğrasa da, ebedi duramaz Dilde duadır hep, pınarı bitmeyen Can çözülse bile, ruhundan gitmeyen Kudretin kalemi, ne de güzel çizmiş Sevginin üstüne, gölgesini dizmiş Asırlardan beri, silinmeyen izmiş, Ne kral ne zengin, onu alamadı Yazılmış kadere, maya çalamadı Bir başkadır şehri, ucu görülmeyen Tanrıdan başkaca, hükmü sürülmeyen Feleğin eline, izi verilmeyen Şuur’a yerleşen, mukaddes bir tutku Zaman perdesinde, kim yıkar bu nutku Öyle güçlü şey ki, sarılır düşünce Ruhun akışına, perdesi inince İmana gelir baş, dile işlenince Yüreğin feryadı, dağları deliyor Hak makberini can, hep canan biliyor. Nevzat TAŞKIRAN 24-10-2009 |
Yine güzel bir şiire imza olan şairi yürekten kutlarım var olun.