Uçurumun kenarinda düslerim, birer birer intihar etmekte
Neydi bendeki o eksiklik, hayallerimin ölümüne sebep ?
Kayboldum…Kendimi bulacak bugday tenin yoktu
Esmerlesemiyordu bir türlü ask..
Yoklugunun kefenini giyiniyordum…
Aklim gidiyor bir kent’e
Ve ben sensizligimin üzerine düsüyorum
Iste ben bu sokakta ölmüstüm,
Birakip gittigin yerin tam ortasinda
Sana ait canimi ben buralarda vermistim
Kalan cesedim ise hala sen kokmakta.
Kim demis ölüler yasamaz diye
Asil ben öldükten sonra yasiyorum
Inan yasamanin bu kadar aci oldugunu bilmiyordum
Gece gündüz kanadim…
Hep ask koktum…

Acilarimin ihbari üzerine, içimdeki seni öldürmeden yakalandim
yokluguna bulanmis yarinlarimin katiliydim,
sabikam var…
bugünlerimin suçlusuydum.
Idam sandalyesine bindirdiler simdi içimdeki seni
Boynuma doladilar o kalin ipi
Bir tekmeyle son bulacaktin.
Boynumda askin,
ayaklarimda tutundugum gurur
O Vurusta yankilanan ihanetinin sesi…

Vur dedi bir ses,
Düstüm…
Gururum ayaklar altinda yerlebir, ve askin’la boguldum
Iste son buldun, nefesimin son’uydun
Onuda verdim…

Sira sende..

Simdi bana, benim olani ver…


...... by esr@yildirim