SENSİZLİK SENFONİSİ
Batıyor yeni günün sabahı sessizlikte
Herkeze günaydın derken nedense Yalnızlık senfonisi benim içinmi Yitikliğe kurban giderken sessizce Evimin sıvası dökük benim gibi Ona nem düşman banaysa gözlerin Şiirler yazardım önceleri Belki keder belki aşktı dizelerim Olsun sen vardın yinede sevgilim Bir karartı karşımda Korkuyorum geceleri söylemesemde Bir nasırım vardı kalbimde Açılmıcak sanmıştım Kandırmışım kendimi meyerse Egemde bir yürek ağlıyor içlice Beni tanıyan varsa Ordaki benim delice Nefesimde haykırış çıkmak istiyor Bırakmıyorki özlemin hücrelerimi sarıyor Odamın karşısında bir sokak lambası Yanıyor arada benim gibi ışığı soluk Dile gelse konuşasın onda da bir boşluk Bana benziyor ne varsa bende Sadece yokluk Parçalanır kalemim her seni yazsa Ne istiyorsun yazsana desemde Susuyor sadece benim gibi sessizde Beynimde bir uğultu Savaşlar var yüreğimde Çıkmak istiyor sulh olsun bedende Ellerin halen benimle git desemde Belki bir gün dönüceksin gittiğin gibi Ben burda olurmuyum eskisi gibi Unutma Giden sen oldun ölense aşkın takendisi..... |
sadece yokluk..
çok çok güzeldi
yüreğimden yüreğe tebrikler..