GÜMÜŞ EYERDerdimi yitirdiğim gibi Yitirdim öznelerimi Çok uzun açıyorum kulaçlarımı Kimsesizlik tarıyor saçlarımı Sararıyor gittikçe benzim Hani suyu tükenmezdi denizin Çöl Kaktüs Ve Brütüs Kandırılırken yeni dünyalara Nasıl şey Düşmüyorum aynalara Ne gölgemiz Ne bir iz Kimse siz/iz Bir bozkırdan geldiğim doğru Kısraklara eyersiz bindiğim Düğünsüz evlendiğim Cepsiz gömleğim Düştüm bir perinin ah’ına Vurmadım nalına-mıhına Söyle şahına Asla Girmedim günahına Hadi yüreğim dayan Kanatsız kuşlara yok aşiyan Dölü kesilmiş insafın Ahmak Yok mu senin safın Gir bir ara yere Otur gümüş eyere Bay bay et beylere Hayrettin YAZICI |