Merdiven Kuşları(nereye gidiyoruz ey gece daha kara yüzün mü var küflenmiş insanlık/ortalık toz duman) yaz diyorsun bir damla süzülüyor göz pınarlarımdan bir çocuğun yanağına konan tebessüm gibi uçup gidecek kelebekler birazdan an meselesi güneşin sevgileri lekelemesi parlaması kızıl öfkenin mühürlenmiş insanlığın tüm kaleleri iblis sancağı göndere çoktan çekti yaz diyorsun acıyı tuza yatırdım vurmasın diye yüreğime zaman külünü serptikçe üstümüze bir kadeh şaraba batırdım düşlerimi merdiven kuşlarının aşkına dağladım dilimi keşke bir çingene olsaydı ruhum/ayın gölgesinde raks eden Sevil Nizamoğulları |