HAYALPEREST İLE REALİST AŞIK
Ben, senin aşkınla yanan aptal hayalperest.
Sen, kendi doğrularını yaşayan realist. Ben, hayallerimi yazıyorum kalemimle. Sen, tek tek üstünü çiziyorsun kelamınla. Ben, sana gözlerim kapalı koşuyorum. Sen, gözlerimde sade gerçeği arıyorsun. Ben, mumda ki son umut an, an tükeniyorum. Sen, umutsuzca yok oluşu seyrediyorsun. Galiba ilişkilerimizde mumlardan farklı değildir.İlk yanarken bayağı sivriyizdir.Kolay kolay yanmayız öce ısınır sonra belki...Tutuşmakta yeterli değildir.En küçük rüzgar sonumuz olabilir . Yandıktan sonra en güzel ışığımızı vermeye çalışırız etrafımızda dolanan yegane insana. Dibimizdeki ailemizi bile göremeyiz.Sadece O...Eğer zor bir insansa etrafımızdaki. Yavaş yavaş tükeniriz.Ne o fakındadır ne de kendimiz SADECE YANARIZ... |