SERBELAMSIN GÖNLÜME
Martılarda arıyorum yüzünü
Hüzün akıyor yakarışlarında Denizin maviliği yarenlik ediyor kanatlarında Gözlerin dalgalarda sanki gözümü yumduğumda İltifatlarım kelimelere sığmıyorki o anlarda Seni her gördüğümde cennetin bahçesindeyim sanki Bir limana sığındım kollarında Arasıra küsüşsekte seninle Bırakmıcaksın beni sinende Bana geldiğinde Öpesim geliyor bastığın kaldırım taşlarını Tutulduğum sevdam aşk adında Rengi güneşin Hissi kadifenin yumuşaklığında Sana yazdığım mektupları saklıyormusun Şiirler yazardım sen vardın satırların sonunda Günahlara kapalıyım geçmişimi sildim sayende Ne zaman ağlasam çocuk gibi yanında Silersin ipeksi teninin ince parmaklarınla Biliyormusun Bulutları ezberledim gökyüzüne bakıyorumda Sanki gülümsüyorsun Elçi eyliyorsun sen yoksan yanımda Acıtma canımı yakarım dünyayı kendime Ruhum kaybolur mezara girer belkide Kayıp ruhlar ülkesini bilirmisin Oraya yerleşerim temelli yitikliğimle Sakın ellerin uzanmasın sonuma Meleklere yakışırmı sence kötülük söylesene Ser belamsın yaşamımda bitmesin rüyam seninle.... |
Okudukça okuyası geliyor insanın.Aşk var, sevda var ve sahip çıkılan bir gerçeğin süzülüşü var.
Dilerim hisseden yürek tadında kalır..
Ben aşkların limanında
Kıyısı yosun tutanım
Ben güneşi doğan şehrin
Kara yanıyım
Hep gecelerde, hep düşlerdeyim
Ve ben hasretin pençesinde knayan yarayım
Ya sen...
Yine göklerin şahit olduğu mavilikte
Dün gibimisin ?
içimde tutamadığım satırları da paylaştım müsadenizle
her daim dostça ve şiirle kalın :)