"Mecnun"u bu alemde yitirmenin acısından farklı mı ki salından tutmanın acısı...

-Neden ki Mecnun
Neden ki gidişin?
Oysa
Yüreğimdeydi yerin...-

Bu gidiş niye!
Vermişken al kanlardan çıkan yüreği
Sevda yorganına sarıp
Gülüşlerin en güzeli ile
Bakmak varken şu çocuğa
Ya da umarsızca yürümek yol boyu,
Vakit yelkovanı izlerken
Bu dönüşsüz yolculuk neden!
Kalkış düdüğü olmayan bir tren,
Yolcu tek...
Dayanamadan
Çemberindeki kıskacına hayatın.
Tükenip savrulmak
Acıdan kaçmak için mi
Bu habersiz gidiş!
Bir kadehin savurmasıyla
Yok olmaz sevda...
Binlerce kadehin gölgesinde,
Bilinci de götür ki
Gitsin seninle Leyla misali sevmek.
Neden geride kalır ki
Boynu bükülü sevda sensiz...
Sensizliğinde yollar ağlar.
Gitme denilemeyen yolda,
Mey kadehi mi kırılmış?
İçim kanar
Yürekte cam kesikleri...
Bu gidiş neden!
Dokunmak..ipeksi...
Ya da sarılmak
Bebek kokusu saflığında.
Düşlere dalmak
İlk gençliğe doğru.
Issız sofalarda gülmek çılgınca
Komidinin camından
Alay etmek hayatla
Avluda beş taş aramak
Belki de gözlerini tüm saflığıyla.
Ayrı coğrafyalarda büyümek...
Bu mu yokluğunun nedeni
Ya da sevgisizliğin bedeli?
Yaşlanıp bükemeden beli,
Dalgalarla ıslanmadan,
Elleri elleriyle doyumsuzca
Tutamadan sımsıkı,
Gecelerin ıssızlığında
Kaldırım taşlarına soramadan Mecnun’u
Neden bu gidiş!
Bir dokunmalık mesafe arayıp
Kucak dolusu güllerle gelmek...
Yürek yangınından kaçıp
Karşı divanda yüzmek gözyaşında.
Savrulamadığına yanmak sevdayla.
Bir fatiha veremediğine yanmak.
Tüketmek umudu düşlerin içinde.
Oysalar yok...
Neden bu gidiş!
Neden dediğini duyuramadan kıvranmak
Yatmak kaldırımlara...
Okyanusa yatmak ve yanmak hala...
Bu nasıl acı!
Bu gidiş neden!
Bu sal tahtadan mı?
Tahta, kalbin sızısını hisseder mi?
Tutulmasın bu emir,
Mümkün mü?
Mecnun, yok muydu... de;
Çift kişilik bilet yok muydu?
Oturdu tahtına han gibi,
Saygıda tüm sevenler.
Neden.?
De, bu gidiş neden!
Dönülmez mi o yoldan?
Sarhoşluğun bilinmezliği mi bu?
Hayatın boğuluşu mu?
Al güller ağlamazdı hani,
Hani serçeler ağlayınca ölürdü?
Bu, düş ötesi bir sancı...
Kıvrım kıvrım beden.
Neden bu gidiş!
Yüreğine yürek sinmişken
Bu nasıl düş?
Binlerce kadeh yok ayaklar altında
Ama pejmürde tabanlar.
Eller semada..
Pişmanlıklar, kol geziyor yürekte.
Gitme!

SERAPÖZALTUN