Bir varmış diye
Başlarmış tüm masallar
Bir de yokmuş.
Kafdağının ardındaymış
Peri kızının ülkesi.
Dillere destanmış güzelliği
Ne canlar yitmiş onun uğruna
Bir gece rüsayında görmüş
Uzak ülkenin prensi
O peri kızını
Kapılmış güzelliğine.
Diyar diyar dolaşmış Mecnun misali
Üç sınavdan geçmesi gerekiyormuş
Ona kavuşmak için
Birincisinde tek gözlü devi yenmiş
İkincisinde üç başlı canavarı
Üçüncüsünde kaybolan sevgiyi
Bulmasını istemiş peri kızı
Prens kalbini sökmüş yerinden
Vermiş peri kızının ellerine
Ve masalda burada bitmiş.
Onlar ermiş muradına diyemem
Biz nasıl çıkalım kerevetine.

Ah be yaaa , hep prensler mücadele verir, hiç bir prenses prensi için üçbaşlı değil tek başlı minik bir canavar bile öldürmez, ben de diyorum ki, prenses yapmış prensi için bütün bunları, ne dersiniz. 8=) , ama aşk için hem prens hem prenses fedakarlık yapar bunu biliyorum. Yüreğine sağlık , saygılarımı sunuyorum.

sevdaların başlangıcını,masallara benzetirim hep...mutluluk...sonlarını ise,ağıtlara...çünkü hüsran hüsrandır hep...şairem de nasıl,muradına ermişler,diyebilirim ki diyerek,kerevetlerine de çıkmanın mümkün olmadığını dillendirerek bu realiteyi biliyor...nice engellerden aşırıp da,nazlı bebeler gibi büyüttüğümüz kaç sevda yaşadı ki...illa da illa, dram oluyor sonları...yalnız,sabredenler müstesna...masalların o ders veren güzelliğinden esinlenip de,nasıl da vurgulamışsınız yaşama dair bir realiteyi...

tebriklerim,sevdaya dair,masal estetiğini kullanarak dillendirdiğiniz yaşamın gerçeklerini deşifre eden dizelerinizin ve yüreğinizin içtenliğinedir...selamlarımla...