UZUN GECELERİN KISA SESSİZLİKLERİŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Konuşmaktan korkmuşuz.... konuşmaktan kasıt, en mahremimizi bile söylemek değilmiş... duyguların içine katmakmış, hayatın acı gerçeklerini ve düşünceleri, beni (seni) terkedeceğinden (terkedeceğimden) korkmadan .... baksana çoktan terkettik "biz" i !!!!
Uzun gecelerin kısa sessizlikleri Hep bir yerlerden çıkageldi Beklemeden şafakları Hüzün ikram edip oturduğu yerden Neşe arakladı Muhabbetin tam ortasından Sonra elinin tersiyle çarptı bir garip açlık Ve onun yüzü suyu hürmetine Biz birlikte kaldık Güneş Bize doğsa diye baktık Tek düze mecburiyetimiz Kimi zaman okşadı saçlarımızı Kimi zaman yoldu Acı! Aşkın bir diğer adı da o ydu Gecelerin hasret kokusu Hep silkeledi bıkkınlığımızı Susuşmak istedik delicesine Ve ruhumu dört açtım gözlerine Sessizlikler içinde Sardın sanmışım yaralarımı Fakat bakınca şimdi izlerine Uzun gecelerin kısa sessizlikleri Hep tırmalamış kulaklarımı O.V.K 10 Ekim 2009 -Ankara- |
OKUDUĞUM İLK ŞİİRNİZDİ GÜZELDİ ÖZELDİ SAYGILAR SELAMLAR...