Yıkık dökük satırlar virane
Aynada çatlak yüzüm
Yansıyan ben miyim
Parçalanan yarılarımdan biri mi?

Oyun mudur kurmaca
Yoksa biz mi kurarız hayatı oyuna
Yalana köle eden de, biziz
Eeee..yalanı mecburen söyleyen de biz(!)

Güneş yüklü aydınlıktan nasiplenememiş
Kırıntılarıyla idare eden
Günbatımı mı perişan,
Akşamı getiren renkler mi dağınık

Bir ipin ucu açık, ya diğeri nereye kayboldu?
Bu sorular düğüm düğüm boğuyor benliğimi
Düğümlüyor boğazımı gerçeklerden yansıyanlar
Veya gerçekmiş gibi yansıtılanlar

Kim bulmuş doğruyu
Kim salıncaktan düşen çocuğu kurtarabildi?
Kim ben bu düşlerden uyanmadan önce beni uyutmuştu?
Ya da bıraksalardı düşler benimle mi kalsaydı?

Hangi soruya yanıt versem?
Hangi soru yanıtsız ki
Hepsinin yanıtı var aynada
Çıtt…çıtt….çıtt….çıtt….
Kırıldı içimdeki yansıma

Hadi bakalım
Buyurun içimdeki cümbüşten oyalı
Perdesi kırmızı oyuna
YAŞAMAYA
hoş geldiniz

Eee ne beklerdiniz
Alt tarafı ya-şa-mak
Üst tarafı Ti-yat-ro.
Yaşamak=Tiyatro
İnsan=Oyuncu
Dünya=Sahne
Öyleyse açılsın perde,
Zamanın dolunca
Kapansın perde.
İçimdeki cümbüşten oyalı
Perdesi kırmızı oyuna hoş geldiniz!