ZAMANE ÇOCUKLARIPilli radyomuzda türküler dinlerdik Babam: “sesini az açın Pili çabuk bitmesin” derdi. Okul çıkışı inek beklerdik Sakarya kıyısında Yunus şiir yazardı Molla kasım yırtardı. Biz oyun oynardık Çelik çomak, beş taş Hepimizde sekiz ondu yaş. Pazar günleri radyo tiyatrosu dinlerdik Arkası yarınları çoğu kez kaçırırdık. Erik çalar Kiraz basardık. Birde hiç unutmam Babamdan yediğim dayakları, İple çektiğim bayram sabahlarını, Hep hayalimdeki Benim olmayan oyuncakları. O zamanki adımız Zamane çocukları. Ya şimdikiler… İbrahim AKDAĞ |
Kaleminiz ve ilhamınız daim olsun