Umut Çiçeğim...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın ’Filistin,
Sen bir romanın ismi gibisin...’ Bakalım yazar nasıl bitirecek sonunu...
Kapat pencereleri
Sobaya iki odun daha at. ‘Hiçbir şey ölümün yüzünden daha soğuk değil’ Giydir çocuğun sırtına kalın bir hırka daha Demli bir çay koy ocağa Bu kış sırtımızdan vuracağa benziyor. Bakma saçıma düşen karlara Bükülmüş bir bel Eğik bir baştır yüreğe dokunan Yaşlanmadım ben Utancımdır belimi büken ‘ git Filistin’e haber sal Bebelerin ellerinden tut Deki; İnsanım diyenden korkar olduk Sen ki üzerine hayvanlar abanmışken Nasılda mazlumsun ey çocuk…’ Söyle… Denizler renksiz mi kalacak Duvarda umuda adanmış resimler Yani uçurtma Kuşların kanadı Ağlama ne olur Her kışın ardı bahardır Her hazan Umuda uzanan bir yolaktır. Çocuk… Taş tutan ellerine Bir ad taktım bugün Umut çiçeğim… |
Hiç bir şafak, olmamalıyken gözlerin kadar parlak!
Nedir bakışlarında ki bu karanlık ve yüreğinde ki bu viranlık?
Neden taş var ellerinde, uçurtmanın ipi yerine?
Kim çaldı çocukluğunu?
Tebrikler şiirinize...
İhsan TURHAN tarafından 10/7/2009 7:12:50 PM zamanında düzenlenmiştir.