Düş'sün..Şiirin hikayesini görmek için tıklayın her hikayenin
başlangıcında biten bir son bir harf ve bir nokta arası.. isimsiz mektupların kahırla seslenen anılarında bir düş perdesi iner gökten yıldızlar eşliğinde.. eşliğine eşliğim kimsesizliğim arkadaşım bugün ve bu gece çok soğuk bu şehirde ortasından geçen deniz dalgalı ruhumdan dökülen damlaların sesinde biliyorum sevgilim uzak değil yaşadığın yer ama gelmek çok zor.. inan! sahipsiz sokakların ıssızlığında can bulur hüznün rengi ve tüter dumanında boş evlerin yarım ağız çocuk sesleri anne anne ben üşüyorum karnımda acıktı.. düş görüyorum sanırım! acı doludur bu öykü sol yanından geçen zehirli sayfaların bilinmezliğinde bak gözlerime düş içim(d)e bir şehir düşün bir şeyler düşün ve bir şeyler... düş’sün.. İzafi.. g.b.s. |
sebebi olmalı gecelerin,
örten,
koruyan,
saklayan,
bu cisimsizliği de örter değil mi bir şekilde
..
gönlünüzce kalın..