11
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
2436
Okunma

her hikayenin
başlangıcında biten bir son
bir harf ve bir nokta arası..
isimsiz mektupların
kahırla seslenen anılarında
bir düş perdesi iner gökten
yıldızlar eşliğinde..
eşliğine eşliğim
dudaklarımdaki sesin inceliğinde..
kimsesizliğim arkadaşım bugün
ve bu gece çok soğuk bu şehirde
ortasından geçen deniz dalgalı
ruhumdan dökülen damlaların sesinde
biliyorum sevgilim
uzak değil yaşadığın yer
ama gelmek çok zor..
inan!
sahipsiz sokakların
ıssızlığında can bulur hüznün rengi
ve tüter dumanında boş evlerin
yarım ağız çocuk sesleri
anne
anne ben üşüyorum
karnımda acıktı..
düş görüyorum sanırım!
acı doludur bu öykü
sol yanından geçen zehirli sayfaların bilinmezliğinde
bak gözlerime
düş içim(d)e
bir şehir düşün
bir şeyler düşün
ve bir şeyler... düş’sün..
İzafi.. g.b.s.
5.0
100% (9)