Ellerinin Ayasında Ölüm...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın hikayelerin
ardına saklanmış düş perileri kimi zaman ağlar ağlatır ve yazgıdır kader insanın el ayasında... kimi bakar görür kimi bakar kördür! yelesini bıraktım rüzgarın perçem perçem düştü yapraklar hüzne bulanmış gecenin sabahına el açtım dua ettim Tanrıya sen mevsimi hiç gelmeyecek biliyorum gidişinin ardından raylar gıcırdadı ve gardaki saat hep onikiyi beş geçede takılı kaldı aklım yarım yarım aklımla sensiz şiirler yazdım adına ilişmedim hiç yazgı dedim kader dedim takvim yapraklarına ahdettim... günleri çevirdim ardı ardına saatlerin dişli çarkları arasında saniyeleri ezerken gözlerim ilk dokunuşun gibi ürperdi ellerim bak duyuyormusun oradan kalb’im nasılda sen diye ağlıyor yağmurlarla bu toprak bu şehir ve bu mezarlık bu kadar kolaymıydı yıllar sonra yanıbaşına gelip ağlamak bir onyılın sonunda sana dalıp senle boğulmak... toprağına el vurup senin teyemmümünü almak... affet ben giderken dur diyemedim durdurabilseydim /eğer/ zamanı şakağından vurur saniyeleri sonsuz bir boşluğa savurur tüm saatleri akrep yelkovana varmadan ö l d ü r ü r d üm... İzafi... |
senin teyemmümünü almak...
affet
ben giderken
dur diyemedim
durdurabilseydim
/eğer/
zamanı şakağından vurur
saniyeleri sonsuz bir boşluğa savurur
tüm saatleri akrep yelkovana varmadan ö l d ü r ü r d üm...
"""""""""""""
ne hoş bir paylaşım olmuş nasıl büyük bir aşkk ..v nasıl biterler hiç anlamam böylesi yogum duygular..
sevgimde kalın, deniz kadın