15
Yorum
0
Beğeni
4,9
Puan
4244
Okunma

gri bir nefes gibi
terkedilmiş lunapark çocukluğu...
terkedilmiş bir nefes gibi
bir lunaparkın
boyası dökülmüş dönme dolabında
anılar
geçiyor gözlerimden
sanki bugünmüşcesine
kırmızı elbisem
kırmızı ayakkabılarım
içimde ilk defanın heyecanı ile
düşlüyorum kendimi
bir dönme dolabın en tepesinde
göğe dokunuyor ellerim
düşüyor saçlarıma yıldızlar
dua ediyorum
bitmesin
bitmesin bu rüya
terli terli uyanıyorum
alnımda bir dost eli
annem
canım annem başucumda
hadi
kalk bakalım
gidiyoruz yine lunaparka..
İzafi
5.0
92% (11)
4.0
8% (1)