MUHATAPSIZAyakları üstünde durmayı öğrenmeden Uçmaya kalkışan kuş elbette düşecektir Her lokmayı yutmaya kalkışan iğrenmeden Afili tavuk gibi hep çöplük eşecektir Ne şairim ne ozan halimce yazıyorum Bir defa yazdığımı bin defa çiziyorum Lâkin dilim durmuyor kendime kızıyorum Naçizane kalemim bir zaman pişecektir Geleneğimiz bizim usta-çıraktan geçer Bahara ermek için mevsim-kuraktan geçer Toprağın bereketi bazen çoraktan geçer Yağmurla ıslandıkça tohumlar şişecektir Düsturum budur benim saygı-saygı ve saygı Ustaya eğil diyor yüreğimdeki duygu İnsanlık adınadır içimdeki her kaygı Sabır sele dönünce mutlaka taşacaktır Üç-beş süslü söz ile kendini âlim sayan Vay armudun sapı ve üzümün çöpü diyen Herkesin iç dökümü kendine göre beyan Câhil-cühelâ elbet okuyup şaşacaktır Benim babam ilkokul bitirmemiş biriydi Asla kişiliğini yitirmemiş biriydi Ustası ayaktayken oturmamış biriydi Küstah emeklemeden tabiî ki koşacaktır Zeki BEKAR |
Asla kişiliğini yitirmemiş biriydi
Ustası ayaktayken oturmamış biriydi
Küstah emeklemeden tabiî ki koşacaktır
bu dizeleri yazan şair arkadaşımı alkışlıyorum..........
harikasınız..............
şiir bütünüyle başucu,tebrikler az bence....................
var olsun yüreğiniz var olsun...........
sevgilerle..............