Marifet sanırdım, iki satır yazmayı.
Düşüncelerimi anlatmağa bayılırdım.
Şaire sanatçı, şiirleri ne saltanatı derdim.
Kendi saltanatımı kurmayı hayal ederdim.

Boşuna cebelleşip durmuşum meğer.
Şaire de şiirlerine de verilmiyor değer.
Yakın zaman da bende ölürsem eğer.
Ardım sıra beni hatırlatacak şiir olmasın.

İstemem öldükten sonra kıymete binmek.
Terazi üzerin de tartılıp paha biçilmek.
Yaşarken kıymetim bilinmedik den sonra.
Yakışmaz mı bana kefen giyinmek.

Marifet sanırdım da yazar dururdum.
Bütün yazacaklarımı şimdi unuttum.
Ben bu çağlayan şelaleyi nasıl kuruttum.
Sizler beni unuttunuz, bende şiiri unuttum.

Kimseler yakıştıramadı zaten bana şairliği.
Fazla gördüler şiire olan sevdamı bile.
Unutmayacağım bana yapılan bu hainliği.
Küsüyorum hayata ben, sizlere güle güle.