ŞARKISI HAYATIMIN
iki dilim çavdar ekmeği gibi
kutsal saydım ellerini gözlerinde çocukluğumun çiçekli perdelerini gördüm eski cümleler kurardım zamana dair di’ li geçmiş, rivayet beni tanıyan gözlerden sakınırdım kendimi uykumu derinleştiren kızıl bir ovada öldüm verdim canımı istemeyerek güneşin eremediği karanlık denizlerde telef oldum bacaksız dilencilere attım kalbimi çığlık gibi yetiştim peşinden, ıslık gibi. “ben mi?”dediğinde elini göğsüne bastırıp bir “sol” anahtarı gibi oturttum seni dizlerime ol diye şarkımın başlangıcı renklere yeni isimler arıyorum şimdi açsın kapıyı bezirganbaşı şarkılı oyunlar kadar masumdur aşk |
aşk...
kaç söylem yakışır sana?
kaç şiir dizilir yüreğe?
şarkım, sol anahtarım, rengim, her şeyim...
güzeldi, kutlarım.