Yaprak dökümü,
sarı saçlarını savurmuş rüzgâra
gülüp geçmeyelim, mevsim hazan
gelen gideni yolcu eder
sen farkında olmasanda.


Begonyalar gibi kırmızı hâlâ bu sahiller
gücenik bir sitemdir, kirpiklerine düşürdüğüm
kimden kaçıyor Ege,
kime sığınıyor ağlayarak.


Güzelliği,
mevsimler gibi değişir, buseler çağırır
mehtap gibi büyülüdür bakışları
ne zaman dalgaların arasında bulsa kendini
dudaklarında bir ateş, alev halinde
nereden bilecektim bu ayrılığın zehrini
ateşten bir gömlek giyeceğimi
kim susturabilir bu isyanı ?
mutluluk resimlerimizden akıp gidiyor.


Biz kuşları sevmedik mi seninle ?
kaç güz, kaç yaz yaşattım, seni yüreğimde
pişmanlığımı döktüm düşler çıkmazında
denizler dalgasız sahiller boş
şimdi, yolsuz yolcusuz biriyim, bu limanda.


Nuri Dağdelen
Özdere-İzmir