YANDIM KOR GİBİYandım bir kor gibi, Duvarlar arkasında; Kimse bilmedi, kimse görmedi. Hep saklandım yanarken. Çıkmadı bir ses benden... Cümleler düğümlendi boğazımda, Kimse bilsin istemedim; Yalnız seni bekledim, Bir tek sen duy istedim... Sıkışıp kaldım bu yalnızlığıma Sadece duvarlar tanıklık etti Sana yanışıma… ___Senden bir ses, bir ışık bekledim… Her geçişinde görmezden geldin; Duvarları hep engel bildin… Ama o duvarlar arkasında ben vardım; Beni görürsün sandım. Zaman bir karabasan, Saklandığım yerde tükendim her an… ___Yandın sonra sende! Çığlığın duyuldu her yerde. Benim için yandığını söyledin herkese… Buna kendin bile inanmazken; İnanmamı bekledin benden. Yandım! Dedin. Yanıyorum! Dedin. Ama hiç tükenmedin… Yangının söndü zaman geçtikçe. Sen yanmışlığınla, Ben tükenmişliğimle kaldım… Serap Baycan |
Yandım bir kor gibi,
Duvarlar arkasında;
Kimse bilmedi, kimse görmedi.
Hep saklandım yanarken.
Çıkmadı bir ses benden...
Sevgi yaşamak ve yaşatmaktır.Sözlerle kalmamalı,yaşatmalıydı.Çok kolay ağızdan söylemek.Fakat bunu hayata geçirmek gerek.Sevgi tek taraflı sadakatla,özveriyle,çabayla olmuyor,acı veriyor.Tenrik ederim,anlam dolu ve harika dizelerdi.Sevgi ve selamlarımla.