Gönül gonca kalsın
Yıllara nufusumu verdim ben o eskisin
Gönül gonca kalsın be anasını satayım Gencim öyle kalıcam isterse o gocasın Gönül gonca kalsın be anasını satayım Hergün fallardan birkaç niyet tutarım Bir tutam umuduma herdem huzur katarım Beş karış kalkarım sonra on karış yatarım Gönül gonca kalsın be anasını satayım Zamana bıraktım çileyle derdi tasamı Yok olurda inşallah bir gün geçer tamamı Marazdan kurtarabildim sonunda yakamı Gönül gonca kalsın be anasını satayım Saçıma bakıpta aman aldanmayın sakın Görünene değil siz içindekine bakın Gönlümün duvarlarına tılsımlar çok yakın Gönül gonca kalsın be anasını satayım Güneş batımlarında düşmedim asla gama Düşlerimi sararım hergün gelen akşama Dilimde yeni bir ümit türküsü yaşama Gönül gonca kalsın be anasını satayım Neşeleri alırım hüzünleri atarım Takmadan yaşamı adi bir pula satarım Şiir böyle doğar sözüme kalem katarım Gönül gonca kalsın be anasını satayım... Nermin Aydın |