ANAFOR
Yürek
İki cami arasında kalmış Beynamazmış. Kapıldıkça vaveylasına aşkın, Yalpalarmış Şaşkın! Ve düşermiş Kuyusuna gayyanın. Bir "nur" yansırmış gönül iklimine Zemheride Kırmızıya kesermiş güller Dosta muhtaçken gönüller Açarmış bad-ı sabanın selamıyla Gelincikler. Lakin izin vermezmiş koşmaya Has bahçede dikenler. Prangalara vurulsa da ayaklar Sayıklar, Her an seni dudaklar. Güne mahkûm olsa da bu ten Yanar, Ateş-i aşk ile ruhlar. |
Baktım hem de uzun yıllardır buradasınız. Ne büyük bir kayıp...
Şiirinizi beğeni ile okudum. Mürekkep yalamış insanın kalemi başka...
Tebrik ediyorum gönüllden selam ve saygıyla.