GÜN BATIMIGünlerin sonuydu, Ayrılığın başlangıcı. Dağıtmıştın bulut bulut saçlarını. Bulutlar yağmur yüklüydü, Gözlerim yaş… Doymuştu göller suya, Yaslı akşamın alaca karanlığında. Dalgalar yorgun, serilirken kıyıya, İsyanlardaydı yakamozlar. Gün, çekerken som ışıklarını Engin dağların ardına, Durdurmuştu tüm zamanı. Bir umuttu aradığı belki de. Ayrılığın son demlerinde, Doyasıya görmek için Hüzün dolu gözlerini, Salıvermişti en kuytu köşelere Ölgün aydınlığını. Birkaç damla yaş, Buruk bir gönüldü geriye kalan. Ve sen, Gün batımıyla, Tüm aşkları alarak benden, Gitmiştin bu şehirden. 1992, Van |
Ayrılığın başlangıcı.
Dağıtmıştın bulut bulut saçlarını.
Bulutlar yağmur yüklüydü,
Gözlerim yaş…
Doymuştu göller suya,
Yaslı akşamın alaca karanlığında.
Dalgalar yorgun, serilirken kıyıya,
İsyanlardaydı yakamozlar.
Gün, çekerken som ışıklarını
Engin dağların ardına,
Durdurmuştu tüm zamanı.
Bir umuttu aradığı belki de.
Ayrılığın son demlerinde,
Doyasıya görmek için
Hüzün dolu gözlerini,
Salıvermişti en kuytu köşelere
Ölgün aydınlığını.
Birkaç damla yaş,
Buruk bir gönüldü geriye kalan.
Ve sen,
Gün batımıyla,
Tüm aşkları alarak benden,
Gitmiştin bu şehirden.
***********************************
Sosuz kereler yenilenir gün batımları
Ve her gün batımı biraz hüzün bırakır
yüreklerde. Birde o gitmeler işte.
İçtenlikle yazılmış dizeler.
Saygılarımla kutlarım.