Doğanın kanunu
İçim taşıyor sevgiyle okyanuslara sığmıyor
o kadar ki yoğunluğu, sızlatıyor yüreğimi dalgalar fırtınaya dönüşmüş yüzeydeki herşeyi yokluğa yutuyor sebepsiz ağlıyorum, özlemler kaplıyor benliğimi Sanki gelecek ayrılıkları, hasreti, yaşanmamış hüzünleri seziyor Ama hazır değilim hislerimi paylaşmaya kimseyle Deli yüreğim gel kendine, yeri yok bunların hiç bir alemde Kendini bırakma çöl kasırgalarına Artık hiç bir şair ağlamıyormuş şiirlerine Hiç bir aşk sonsuz değilmiş, o eskidenmiş Gönülden uzanan bir dost elide çok zormuş! Sen ne düşlüyorsun buralarda Kaldıysa aşkın izleri, belki şarkıların sözlerinde, şiirlerin haykırışında Sınırlar içinde! Yüreklere ulaşmıyor, ulaşsada dilde, hayalde kalıyor Derinlere inmiyor Bil bunu Herşeyin bir sonu var bu dünyada Sevgi neden sonsuz olsunki Kağıtlarda yaşat sen onu, şarkılarda, şiirlerde Anla bunların yeri yok bu hayatta Vur, at bu hisleri tekneden, aç yelkenlerini, essin rüzgarın yeli Dokunsun tenine, işleşin benliğine Gör ufkun kızıl güzelliğini Yakamozun ışıltısını Gül haykır, kucakla hayatı olduğu gibi Kabul et düzeni, bul yolunu Kalsın herşey olduğu yerde, sen kalma durma devam et Ardına dönüpte sakın bakma Yaşanmış yaşanmışda kalsın, güzellikleri hüzünleştirme Tutmak isteme hiç birşeyi, zaman akıyor Bir saniye sonra hiç bir şey aynı olmuyor Buda iyi böyle, anla artık Geriye bakma, aç yelkenlerini yüreğini, dal denizin serinliğine Kuçakla dalgaları, balık ol dal derinlere Kanatlansın yüreğin Kuş ol uç yükseklere Saniyeleri tutmaya çalışma, kimse tutamamış! Doğanın kanunu bu, sende onun bir parçası Aç alnını, yüreğini serin rüzgara! Hasretleme geçmişi, bekleme geleceği, planlama Şu anki saniyeyi kaçırma yeter. Bu yeter. Güzellik orda, herşey orda 02.01.2009 Selvet Berna |
Kalemin daim yüreğin sevgi dolsun yüreğine keder gözlerine yaş dolamsın ömrünce hep sevgilerle. Mutlu kal