Kahır...
Öldüm
Öldüm Dirildim… Ve Her nefesime ayrı nefretler yükledim Her batan güneşi gözü gönlü tok bildim… Ardı sıra gelen geceleri de Düşlerimde gizledim… Önüm arkam Acı Sağım solum Gözyaşı Saklanmayan Ebe! Elma demedim henüz Göz kırpma ey gam! Bıraktım iz sürmeleri Yoruldum Ve yenik düştü dizlerim… Gözyaşlarımda sahipsizliğimin parmak izleri, Çaresizliğimin kahkahaları var... Demleniyorum eleme eş Keder kentinde… Sus pus oluyor dudaklarım Ve kan revan oluyor bakışlarım… Bet beniz soluk Kalmadı zulamda Kötü gün için saklı sevinç… Umurumda değil dağda ki kardelen! Ben saman baskılı romanda unutulmuş gül iken… Çökmesin artık üstüme darma duman puslu geceler… Adresi yok kaygılarımın Meçhulde bir meşru iken ben… Doğmasın artık kara haber içime Sevgi burnumun dibinde iken Tamda koklayacakken saçlarımın her telini tek tek… Ve tam da değecekken alnım dudaklarına… Buluşacakken gözlerim gözlerinde aynı notada Yahu işte tam da şimdi… ! Çek ağabeyim oradan İki damla gözyaşı sek… "kalpagrısı" |