İstanbul ve Çay
İstanbul,
Yıllardır yüreğimde ayak sesleri dinmeyen bir deli tay. Ayrı bir füsun, İstanbul’da içilen bir bardak çay. Kız Kulesi’ni selamlarken bulutlar, Emirgan’dan yükselir yeşil şarkılar. Doyumsuz bir saltanat İstanbul ve çay… Demliğin semaverle ortak bestesini. İnce belli dilberin dudaklarından dinlemek, Yudum yudum masmavi Boğaz’da serinlemek. Bir yalı çapkınından neşeyi öğrenmek. İnce bir sanat İstanbul ve çay. Porselen demliğin çınlayan sesinde. Semaverin tatlı öfkesinde. Yahut çaydanlığın sürme gibi isinde. Kara gözlerde nem, Gönle kanat İstanbul ve çay. Boğaz püfür püfür eserken, Bazen akşam vakti, bazen sabah erken; Huzura kurulan merdiven gönülden. Dem almak lâleden,gülden,sümbülden. Ne varsa dolar havaya incelikten,zarafetten. Sanki, efil efil yeleli bir kula at İstanbul ve çay. 13.09.2009 İ.K |