KIYILARI OLMAYAN BIR KENT ICINDEYIMKIYILARI OLMAYAN BIR KENT İÇİNDEYİM Çıplak aklımda asılı bir yanın Palandöken Kar yüzlü sıcak düşüm kardelen berivan Kapısında gözleri serçe kuşun Buğday başağı gölge düşürür Nehirlerin sırtında gözaltım Her sevdasında yolcusuyum sırların Gençliğim aç yüreğini Palandöken gözelerimde yaralı özlem Kanatlarında güvercin uçmazken Dört yanı gecekondu tutsak evlerin Maksut Efendi Mahallesi Yoksul bir kent içinde Avuçlarımda yandın yedi Ekim Yasaklar oldu kar yüzlü pusularda virac firtina Nefesim yol pusulası Palandöken Erzurum türküsün sırtımda kapamış fermuarı Telaş dursun zamana yenik Aşkların hep ayrılık yüregimde yandım uzaklarda külsüz atesin cigliginda Kışların kar düşürdü susmuş yüreğime gözlerimi yıkar kar suyu Palandökende Çocukluğum avuçlarında hatırlanmaz Mertlik sana kaldı eşkıya öncesi Karların erirdi her renginde bahar Çiçekler hep orada özgürdü Rüzgarın sesi gibi Kaval sesinde bulut Öfkesine yenilmiş korsanım Şehri terk ediyor kediler Sesleri kesilmiş köpeklerin Horozlar habercisi değil sabahın Değişmiş eski adetler Yelkovan sokakların yalnızlığında Ben hep orada kaldım palandöken Dokunmamış ham sevdanin özleminde Sular düşlerimde her yıl sana gelirdi bahar kardelen berivan Okşardı Kır çiçekleri Sol yanım Sıra dağlar gibi yaslanırdı sana dizilirdi kol kola güneşin doğusu Palandöken olurdu düslerde A.Özenç Yaşar 20.07. 2006 Berlin |
Özlem buram buram hissediliyor şiirinde...Beni de çocukluğuma götürdü şiirin.
Renk seçimine biraz özen göstermelisin. Okurken yoruldum...
Sevgilerimle...